قدر 1401

امروز که دارم می نویسم بهرحال حال عمومی ام خیلی بهتره

دیروز لیلا میگفت که یه نرم افزار جدید پیدا کرده فکر می کردم چی هست بعد دیدم کانوا رو میگه. خیلی واسم عجیب بود فکر کنم خیلی بد جوابش دادم و ناراحت شد.نمیدونم چرا گفتم خوب این که مال تولید محتوای اینستاست. بعد گفت اخه من اینستا ندارم. بعد من تعجب کردم که چطور تو که کارت شده طراحی و دیزاین اینستا نداری بعد اطلاعات هم راجع بهش نداری اخه. بعد تازه بدتر از اون راجع به فیس بوک هم نمیدونست. یاد قدیم های خودم افتادم که چقدر توی فیس بوک می گشتم تا بعد که ازدواج کردم دیگه فیلتر هم بود نرفتم مدتی چک اش می کردم الان سیستم امنیتی اش تغییر دادن منم پسوردم یادم رفته بود حالا گیر داده عکس پاسپورتی چیزی بده تا ما تایید کنیم تویی! منم ولش کردم. ولی بعدش یه عکس رنگین کمون فرستاد برامون چقدر قشنگ بودش.

تازه گفت داداشم داره  بچه دار میشه کارش هم مشکل پیدا کرده، یادم نیس ولی فکر کنم یک سال بیشتر نشده از ازدواج داداشش تا گفت من فکر کردم وا چه زود بچه اوردن. بعد هم با خودم گفتم مگه همه باید مثل تو باشن.

وای چند روز گیر دادم به آناتومی گری، کریستینا ینگ. وقتی به اوِن میگفت که مگه همه باید بچه بیارن بعد اون میگفت اره دیگه همه بچه میخان مگه کسی هست نخاد بعد کریستینا گفت خوب اره من! من نمیخام!

چقدر باهاش همذات پنداری میکنم همیشه با این بخشش. من هنوز موندم تو خواسته خودم و خواسته خدا و خواسته مامانها و باباهامون و اینا.

علی الحساب که با این وسواسم خوب دارم امتحان الهی پس میدم

از دست پرشین بلاگ هم کفری هستم .هنوز وبلاگاشو درست نکرده. دیشب خابم نبرد زد به سرم سرچ کنم راجع به وبلاگ قدیمی ام و از اون ور گوگل ورداشت لینک های وبلاگم اورد منم رفتم تو اون لینکی که نباید حالا ترس افتاده به جونم که نکنه از روی ای پی پی پیدام کنه. همیشه ترسش باهام هست شبای قدر یادش میافتم واسش دعا میکنم.

امروز میخایم قربونی کنیم اگر خدا قبول کنه. امیدوارم خدا قبول کنه و بپذیره. خدایا من از اونام که هر سری میگم اکی دیگه بنده خوبت میشم ولی باز سنگ میندازم جلو پای خودم.